Nie fce mi się.

"Nie fce."
Tak mawia mój Młodszy a ja to jego " nie fce" uwielbiam, oczywiście brzmienie słowa a nie fakt, że czegoś tam w danym momencie nie chce.
A dziś mnie się nie fce, bardzo mi się nie fce...
... wstawać, leżeć, odbierać telefonu, rozmawiać, 101-szy raz opowiadać jak się czuję na dziś, sprawdzać jak to będzie bez ketonalu i w ogóle nic mi się nie fce, NIC.

Tylko pączka mi się chce a te leżą w kuchni w postaci kuszącego kopczyka (po jakie licho M ich tyle kupił?), leżą tak a gdy obok nich przechodziłam to zdawały się patrzeć na mnie małymi, okrągłymi oczkami i wystawiać do mnie patykowate łapki i coś tak jakby wołały: "weź mnie!, weź mnie!". Nie fce powiedziałam.
Widzicie to? Nie? Ja widziałam. Może to przez ten ketonal? Ale biorę przecież tylko 1 tabletkę na dobę. Może potem Wam to zilustruję (nie jak biorę tabletkę tylko jak wołają do mnie te pączki). Ale na razie mi się nie fce.
Teraz idę na spacer, po domu oczywiście, będę omijać zaułek z tymi krzyczącymi tłuściochami, chociaż dziś ich dzień, Tłusty Wczartek, jak to powiedział wczoraj mój Młodszy.