18 miesięcy !

Mały A. kończy dziś półtora roku !
Nie ogarniam tego, przed chwilą przecież świętowaliśmy pierwsze urodziny, przed chwilą miał ledwie kilka miesięcy, przed chwilą się rodził, przed chwilą byłam w ciąży... te chwile tak szybko lecą :( jak dla mnie za szybko, czuję, że nie nadążam cieszyć się moim Małym Skarbem..., wcale jakoś nie zależy mi żeby szybko dorósł... teraz jest taki piękny etap w jego życiu i rozwoju, i choć nie zawsze jest bajkowo i kolorowo, czasem brak mi sił i cierpliwości to jest to przeważnie krótkotrwałe a przez większość czasu nie mogę nacieszyć się jego widokiem, obecnością i umiejętnościami. Uwielbiam obserwować jak chłonie świat, jak zachwyca się najprostszymi i czasem niezauważalnymi dla nas (dorosłych ludzi) szczegółami, takimi jak np. kamyczki na drodze, pies za płotem, kwiatek przy drodze... albo jak cieszy się z dla nas prozaicznie zwykłych, prostych czynności, jak np, spacer po chodniku czy bieganie po ogrodzie za piłką albo odkładanie rzeczy na półkę. Jest tak rozkosznie słodki gdy coś zrobi dobrze i sam bije sobie brawo, albo gdy przy przewijaniu wyczuwa moment gdy uwalniam go z pieluchy i ucieka wtedy żeby polatać z gołą pupą po domu. Poza tym wciąż niesamowicie rozczula mnie jego pyzata buzia i grubiutkie ale nadal maleńkie rączki i stópki (rozmiar nadal w okolicy 20) wczoraj kupiliśmy nowe buty wiosenne bo te co mamy są sznurowane i jest to bardzo niewygodne... butki w rozmiarze 21 bo 20 choć dobre na długość to za wąskie na puchate stopy mojego A. :/


Ostatni miesiąc upłynął głównie na poszerzaniu słownika, doszły kolejne wymawiane słowa takie jak:
pika - piłka
kaka - kaczka
mi - miś
mimi bądź nini - mini mini, A. bierze pilota i idzie z nim do kogoś wołając "mimi" co oznacza, że chce żeby mu włączyć mini mini :)
lolo - halo, przeważnie chodzi z jakimś telefonem zabawkowym albo naszym i gada do niego "lolo"
brum, bruuum -na jadące samochody oraz gdy sam bawi się samochodzikami
to to - kto to, podchodzi do zamkniętych drzwi, stuka w nie rączką i sam siebie pyta kto to :)
zaczął odpowiadać twierdząco bo wcześniej używał głównie odpowiedzi "nie", teraz doszło piękne: "tak" :) najbardziej lubię jak pytamy się go czy coś zje a on krzyczy "tak" i leci do szafki ze słoiczkami i sam sobie jakiś wyciąga :)
i żeby nie wiem ile zjadł swojego jedzenia to nawet chwilę potem na nasze zawsze znajdzie ochotę i miejsce w brzuszku :)
miam, miam - mniam, mniam :)

nadal nie daję mu prawie żadnych słodyczy oprócz ciastek zbożowych czy innych herbatniczków

bardzo chętnie je samodzielnie, czasem nawet wymusza to krzykiem i odwracaniem głowy gdy ktoś chce go nakarmić a on akurat chce zjeść sam, niestety gdy je sam trafia do buzi pięknie ale niestety ma problemy z nabiciem kawałków na widelec :/

od kilku tygodni przymierzam się do przejścia z soczków dziecięcych na zwykłe i ciągle jakoś nie mogę się przełamać, nie wiem czemu tak opornie mi to idzie bo przecież jest teraz wiele soków bez cukru, słodzików itp. (sama takie piję bo nie lubię wody, bleeee) i moje koleżanki swoim dzieciom już od dawna te zwykłe soki dają a ja wciąż kupuję te dziecięce i wydaję na nie fortunę :/

nowych zębów nadal brak, co mnie nadal cieszy bo im później tym lepiej...